Vrijdag in Puerto Quito

's Morgens eerst weer les. De les leek vandaag heel lang te duren want we hadden veel grammatica. Maar ik heb wel veel geleerd, heb ik het gevoel.

Na de lunch hebben we lekker niks gedaan, beetje gelezen en hangen in de hangmat, foto's maken en al mijn koffer aan het inpakken. Zo vies want alles is heel erg klammig en niks droogt, mijn snel droog handdoek heeft er 2 dagen overgedaan om droog te worden!

' s Avonds na het eten gingen we uit. We gingen eerst weer naar dezelfde bar van gisteravond. Waren heel veel mannen daar en iedereen keek ons weer aan. Maar we hebben daar wat gedronken en ik heb geprobeert te praten met een Colombiaanse man,ging best prima.

Daarna wilde we naar een bar gaan die volgens iedereen helemaal leuk is, dus wij daar heen. Met z'n 8en in een heel klein autootje, met z'n 5en achterin.Mag en kan allemaal hier in Ecuador.
We kwamen aan er was helemaal niemand op 3 mensen na die aan het karaoken waren en het stonk er heel erg!
Na een tijdje kwamen er 2 pickup trucks aan met mannen die ook bij de eerste bar waren en nog wat andere.
We hebben de hele avond aan moeten horen hoe andere mensen vals zongen, zelf hebben we ook nog een liedje gedaan, was niet echt een succes. We dachten leuk ' All the single ladies' te doen van Beyonce maar hij ging nogal snel.
Wij dachten allemaal dat Patrick behoorlijk had lopen blowen want hij was heel raar aan het doen, heel hyper. Hij heeft ook hele rare verhalen tegen verteld, weet nog steeds niet of dat een grap was of niet.
De andere mannen wilde telkens dansen maar heb ik niet gedaan, te oud en vies. Ze bleven ook maar zeggen hoe mooi we waren.
Aan het einde van de avond moest ik op heel veel fotos met Colombianen, met sommige heb ik geprobeerd te praten maar die praten zo ongelovelijk snel, dat ik meestal maar half begrijp.
Toen we weg wilde gaan kreeg ik van een van de Colombianen zijn oorbel als aandenken, het is een hele vies oorbel met een kruisje erop. Ik mocht hem houden zodat ik hem niet zou vergeten....
Was heel ongemakkelijk, dus ging maar heel nep blij doen.
We namen afscheid van Patrick en de rest en gingen met z'n 10en ongeveer achterin een pickup truck. Was heel gezellig!
Daarna lekker slapen, het was al best laat en we waren echt kapot.