Zondag naar Montanita
Blijf op de hoogte en volg Annieck
06 Juni 2013 | Ecuador, Montañita
's Morgens ging om 5 uur 's morgens. We vertrokken met de bus naar Guiyaquil, de bus reis duurde ongeveer 8 uur.
Onderweg zagen we allemaal dode honden langs de weg, heel eng.
In de bussen worden vaak films afgespeeld dus dat is wel fijn, alleen het zijn altijd hele slechte Amerikaanse films en het geluid staan ongelovelijk hard.
In Guiyaquil aangekomen moisten we overstappen, het duurde even voordat we het door hadden waar we een kaartje moesten kopen.
Het bus station was heel erg groot, met allemaal winkels en eten.
Ook is het heel anders om een kaartje kopen want mensen die bij een kaartverkoop werken willen allemaal dat je bij hun koopt en daardoor gaan ze helemaal naar je roepen en fluiten.
We moesten even wachten tot dat we de bus in konden en gingen op bankjes zitten, was zo raar want er lag een man op een bankje die een tattoo kreeg.
Toen ze klaar waren gingen ze naar de wc's om te kijken.
De reis naar Montanita was prima, ging heel snel en ook hier was er weer een film.
Onderweg staken er nog wat koeien over en dan moesten we even wachten.
Aangekomen liepen we naar ons hostel toe, was heel dichtbij.
Hier zagen we weer de Nederlandse vrouw ( Maaike ) die ook bij ons was in Puerto Quito.
We kregen de kamers aangewezen, iedereen op 1 kamer behalve ik.
Nee want ik moest bij allemaal jongens op de kamer.
Maar dat zag ik niet helemaal zitten dus ben samen met Merette ( een van de Nederlandse meisjes ) in bed gaan liggen want die had een vrij groot bed.
Onderweg zagen we allemaal dode honden langs de weg, heel eng.
In de bussen worden vaak films afgespeeld dus dat is wel fijn, alleen het zijn altijd hele slechte Amerikaanse films en het geluid staan ongelovelijk hard.
In Guiyaquil aangekomen moisten we overstappen, het duurde even voordat we het door hadden waar we een kaartje moesten kopen.
Het bus station was heel erg groot, met allemaal winkels en eten.
Ook is het heel anders om een kaartje kopen want mensen die bij een kaartverkoop werken willen allemaal dat je bij hun koopt en daardoor gaan ze helemaal naar je roepen en fluiten.
We moesten even wachten tot dat we de bus in konden en gingen op bankjes zitten, was zo raar want er lag een man op een bankje die een tattoo kreeg.
Toen ze klaar waren gingen ze naar de wc's om te kijken.
De reis naar Montanita was prima, ging heel snel en ook hier was er weer een film.
Onderweg staken er nog wat koeien over en dan moesten we even wachten.
Aangekomen liepen we naar ons hostel toe, was heel dichtbij.
Hier zagen we weer de Nederlandse vrouw ( Maaike ) die ook bij ons was in Puerto Quito.
We kregen de kamers aangewezen, iedereen op 1 kamer behalve ik.
Nee want ik moest bij allemaal jongens op de kamer.
Maar dat zag ik niet helemaal zitten dus ben samen met Merette ( een van de Nederlandse meisjes ) in bed gaan liggen want die had een vrij groot bed.
