Naar Ecuador
Blijf op de hoogte en volg Annieck
29 April 2013 | Ecuador, Quito
Om half 6 reden we weg, wat later dan geplant maar eerst was ik mijn mobiel kwijt en toen mama.
De reis ging snel en we waren op Schiphol om kwart over 7 waar ik me direct heb ingecheckt.
Rond half 8 kwam Sanne, we hebben met z'n alleen nog wat gedronken en toen moest Sanne weg naar haar stage, vlak daarna heb ik ook afscheid genomen van papa en mama.
Ik ben vrij direct naar de gate gelopen en waar ik even moest wachten.
De reis ging prima, het duurde wel lang. Na 4 uur dacht ik 'pfff ik wil niet meer' maar ik heb veel films gekeken. Naast me zat een vrouw uit Ecuador die heeft me hele verhalen vertelt in het Spaans en zat heel hard te lachen, begreep er niks van dus lachte maar leuk mee.
Eindelijk aangekomen in Ecuador moest ik even wachten en door de douche en mijn koffer ophalen, ging vrij snel.
De man die ons moest ophalen was er nog niet maar gelukkig zag ik de twee Nederlandse meisje van wie ik wist dat zij ook gingen. We hebben samen gewacht en toen kwam hij eindelijk.
Van het vliegveld naar Quito was ongeveer anderhalf uur. Mensen rijden echt als gekken, doen echt maar wat. Er lag ook een dode hond onderweg langs de straat, heel naar.
Ik werd wel echt misselijk in de auto, de man die ons ophaalde was ook niet heel super in auto rijden.
Onderweg liepen er opeens twee blanken mensen, was voor hem blijkbaar heel bijzonder : ' look, white people!!' en wees ernaar. Wij met z'n drien zaten daar echt van ja wow bijzonder!
Na anderhalf uur waren we er eindelijk!
We hebben een studenthuis, heel oud en gaten in de muren en paddestoelen bij de douche omdat het zo vochtig is maar voor de rest wel gezellig.
Ik slaap op de kamer met de twee Nederlandse meisjes, zij gingen vroeg slapen omdat ze heel moe waren, ik wilde even wachten want het was nog maar 6 uur.
Er woont hier ook een andere Nederlandse jongen die hier stage loopt, met hem ik gepraat, rond half 9 ging ik ook maar slapen.
We zitten midden in het uitgegaan gebied in Quito, nou dat ik geweten, wat ging die muziek hard en toen dat eindelijk afgelopen was, bedachten een paar mensen om hard te gaan gillen.
De reis ging snel en we waren op Schiphol om kwart over 7 waar ik me direct heb ingecheckt.
Rond half 8 kwam Sanne, we hebben met z'n alleen nog wat gedronken en toen moest Sanne weg naar haar stage, vlak daarna heb ik ook afscheid genomen van papa en mama.
Ik ben vrij direct naar de gate gelopen en waar ik even moest wachten.
De reis ging prima, het duurde wel lang. Na 4 uur dacht ik 'pfff ik wil niet meer' maar ik heb veel films gekeken. Naast me zat een vrouw uit Ecuador die heeft me hele verhalen vertelt in het Spaans en zat heel hard te lachen, begreep er niks van dus lachte maar leuk mee.
Eindelijk aangekomen in Ecuador moest ik even wachten en door de douche en mijn koffer ophalen, ging vrij snel.
De man die ons moest ophalen was er nog niet maar gelukkig zag ik de twee Nederlandse meisje van wie ik wist dat zij ook gingen. We hebben samen gewacht en toen kwam hij eindelijk.
Van het vliegveld naar Quito was ongeveer anderhalf uur. Mensen rijden echt als gekken, doen echt maar wat. Er lag ook een dode hond onderweg langs de straat, heel naar.
Ik werd wel echt misselijk in de auto, de man die ons ophaalde was ook niet heel super in auto rijden.
Onderweg liepen er opeens twee blanken mensen, was voor hem blijkbaar heel bijzonder : ' look, white people!!' en wees ernaar. Wij met z'n drien zaten daar echt van ja wow bijzonder!
Na anderhalf uur waren we er eindelijk!
We hebben een studenthuis, heel oud en gaten in de muren en paddestoelen bij de douche omdat het zo vochtig is maar voor de rest wel gezellig.
Ik slaap op de kamer met de twee Nederlandse meisjes, zij gingen vroeg slapen omdat ze heel moe waren, ik wilde even wachten want het was nog maar 6 uur.
Er woont hier ook een andere Nederlandse jongen die hier stage loopt, met hem ik gepraat, rond half 9 ging ik ook maar slapen.
We zitten midden in het uitgegaan gebied in Quito, nou dat ik geweten, wat ging die muziek hard en toen dat eindelijk afgelopen was, bedachten een paar mensen om hard te gaan gillen.
